اگر کشورها در رابطه با بیماری کرونا فقیرتر شده باشند، به تولید داخل روی بیاورند و سعی کنند تعرفهها را افزایش دهند و واردات کمتری داشته باشند، چین باید تولیداتش را به دریا بریزد یا به قیمت بسیار پایینتری که رقابتپذیر باشد آنها را ارائه کند؛ بنابراین چین هم برد آنچنانی نداشته؛ چراکه اقتصاد چین هموابستگی کاملی به اقتصاد بینالمللی دارد. زرگر اضافه کرد: باید در نظر داشت در این حالت حتی کشوری مانند چین هم که مدعی هستند ازنظر تولید ملی ضرری نداشتهاند و رشدشان مثبت بوده، باید تولیداتش را بهجایی صادر کند. این کارشناس مسائل اقتصاد بینالملل در تشریح ابعاد دیگر بههمریختگی اقتصاد جهان ناشی از همهگیری بیماری کرونا، تأکید کرد: وقتی زنجیره رکود گسترش پیدا میکند، به رکود اقتصادی منجر میشود که واردات کمتر و خرید کمتر را با خود دارد؛ بنابراین کشورهایی هم که مدعی هستند آسیب کمتری دیدهاند جایی برای صادراتشان پیدا نمیکنند. رکود در بخش توریسم یکی از حلقه زنجیرهایی است که اقتصاد بینالملل را به گردش درمیآورد. صندوق بین المللی پول برآورد کرد که اقتصاد جهان 4.4 درصد در سال جاری نسبت به سال گذشته افت داشته باشد که این میزان حتی نسبت به رکود بزرگ سال 2009 نیز به میزان یک دهم درصد کمتر بود.
Data was generated by GSA Content Generator DEMO!
براساس آمارهای دفتر آمار اتحادیه اروپا (Eurostat) فنلاند با منفی 0.8 درصدی، اتریش با منفی 2.7درصد، بلژیک با منفی یک درصد و جمهوری چک نیز با منفی 2.1درصد، کمترین رشد اقتصادی را در بین کشورهای اروپایی داشتهاند. اگر این رشد مثبت را در کنار رشد منفی دیگر کشورها قرار دهیم، میبینیم که چین در یک سال فاصله خود را جهان را 10 درصد افزایش داده و این یعنی روند تبدیل شدن این کشور به اقتصاد نخست جهان تسریع شده است. وقتی 70 میلیون توریست در اسپانیا داشتیم و اکنون 60 درصد آن از بین رفته است باید دید چه ضرر اقتصادی به این کشورها خورده است. با پیش بینی صندوق بین المللی پول، ایران در سالهای 2018، 2019 و 2020 نیز همچنان هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیا باقی خواهد ماند اما در سال 2021 با پشت سر گذاشتن اسپانیا، عربستان و کانادا به جایگاه پانزدهم صعود خواهد کرد. قراردادی که چند روز قبل در ویتنام نهایی شد و تجارت آزاد را بین بخش مهمی از جمعیت جهان و حدود 30 درصد از اقتصاد جهان نهایی کرد، نشاندهنده این نوع نگاه است. در شرایطی که تمامی دولتها هنوز با همهگیری کرونا دست به گریبان هستند، چین نه تنها توانست با مدیریت درست، شیوع این ویروس را کنترل کند که حتی آمارها نشان میدهد که در شرایطی که تمام اقتصادها رشد منفی داشتهاند، چین رشد اقتصادی مثبت 4.5 درصد را به ثبت رسانده و تا پایان سال، حتی امکان رسیدن به رشد 4.8 درصد را نیز دارد. Data was generated by GSA Content Generator DEMO!
طبق این گزارش در سال ۲۰۱۶ ایران از نظر بزرگی اقتصادی در رتبه 18 جهان قرار گرفته بود و به دلیل اجرای طرح های اصلاحاتی اقتصادی و توسعه صنعتی و البته تلاش برای کاهش وابستگی به نفت می تواند در سال ۲۰۳۰ با دو پله صعود به جایگاه ۱۶ دست یابد. این کشورها عبارتند از آمریکا (رتبه 1 تولید ناخالص داخلی و رتبه 6 تولید سرانه)، آلمان (رتبه 5 تولید ناخالص داخلی و رتبه 18 تولید سرانه) و کانادا (رتبه 13 تولید ناخالص داخلی و رتبه 9 تولید سرانه). زرگر با اشاره به پیوستگی صنعت توریسم به برخی مشاغل و سایر صنایعی که از این ناحیه دچار اختلال شدهاند، مانند صنایع هوانوردی و همچنین کاهش تقاضا برای مصرف انرژی در جهان، اظهار داشت: این زنجیره به صورتهای بههمپیوستهای در کل دنیا آسیبدیده و درنتیجه تولید ناخالص کشورها و رشد اقتصادی جهانی کاهش پیداکرده است و به نظر میآید که تجارت بینالملل ازهمگسیخته شده است. به گزارش گروه اقتصاد بینالملل خبرگزاری فارس به نقل از رویترز، شیوع ویروس کرونا و همهگیری جهانی آن، اقتصاد دنیا را در سال 2020 با چالشهای زیادی مواجه کرده است.
وی افزود: بسیاری از کشورها به این نتیجه رسیدهاند که باید بخشی از این تولیدات را به داخل کشورشان بیاورند و دیگر نمیشود بهصورت هفتگی یا ماهانه این زنجیره را تغذیه کرد و به گردش درآورد، بلکه باید کشورها بهطرف ناسیونالیسم تولیدی گرایش پیدا کنند و در داخل زنجیره تولید را کامل کنند؛ بنابراین معتقدم آنچه بیشتر از همه در اقتصاد بینالملل و همه کشورهای صنعتی و نیمهصنعتی آسیب دید، تجارت بینالمللی است که زنجیره تولید را تا حدودی دچار توقف کرده و بعد هم این مسئله به سایر منابع اقتصادی در دنیا تسری پیداکرده است. دکتر علیاصغر زرگر در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با بیان اینکه شیوع بیماری کرونا بر تجارت بینالملل تأثیر زیادی داشته و تولید، صادرات و واردات بسیار آسیبپذیر شدهاند، خاطرنشان کرد: حلقههای تولید دنیا و زنجیره تولید بینالمللی که در دنیا گردش میکرد و اقتصادها را به هم متصل میکرد، قطعشده و از هم پاشیده است. ضمن اینکه پایان اینهمه گیری هم چشمانداز روشنی ندارد و ممکن است برای مدتها ادامه داشته باشد. در دیگر کشورها نظیر آلمان، حمایت دولتها از کارگران و نیز پرداخت پول برای آنها حتی در زمانی که کاری انجام نمیشد، ادامه یافت. This post was generated with GSA Content Generator DEMO.